رابطه میان «ارزیابی کارایی تکنیکی» و «درجه‌بندی» شعب بانکهای تجاری با استفاده از تحلیل پوششی داده‌ها

در حال حاضر به منظور ارزیابی عملکرد و رتبه‌بندی شعب بانکهای داخلی، از روشهای مبتنی بر حجم تراکنش و میزان تحصیل منابع استفاده می‌شود و میزان برخورداری شعب از نهاده‌ها (فضا، امکانات، نیروی انسانی و محیط) در نظر گرفته نمی‌شود. این امر یکی از نواقص روش فعلی است. در این مقاله، به منظور ارزیابی واقع‌بینانه‌تر، استفاده از تکنیک تحلیل پوششی داده‌ها (DEA) در قالب طراحی و پیاده‌سازی یک سیستم نرم‌افزاری برای محاسبه کارایی شعب ارائه شده است که معیاری براساس نهاده‌ها و ستاده‌های شعب است. روشی که هم اکنون برای درجه‌بندی شعب بانکها معمول است، تاکسونومی یا وزن‌دهی ساده است که اغلب سلیقه‌ای و نادقیق است. در این مقاله با به‌کارگیری تکنیک تحلیل پوششی داده‌ها روشی ارائه شده که در آن نقایص و اشکالات روشهای معمول برای درجه‌بندی شعب بانکها تا حد زیادی برطرف شده و نتایج به واقعیت نزدیکتر شده است. از این رو سعی می‌شود برای محاسبه دو مفهوم متفاوت «درجه‌بندی» و «رتبه‎بندی» که امروزه در بانکهای ایران به صورت مترادف به‌کار گرفته می‌شود، روش جدید و مناسبی ارائه شود.